enterthespace

Korkmuyorum artık senden gece. Korkmuyorum hiç karanlık Üzerime gel istersen Sar beni ben kaçip gitmem. Korkmuyorum artık senden yalnızlık Korkmuorum artık hiç korkmuyorum. Yüreğime vur vur istersen Kalmadı hiç kaçip gtmem. Sokaklarda yanımda dolaşan yağmur Geceleri başucumda duran yağmur Avucumda ellerin eline yağmur Vur yüzüme vur yüzüme. Saçlarımda nefesn yerine yağmur Dudağımda dudağın yerine yağmur Gökyüzünden çaresizliğimi yağmur

Yerle yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü, Kavim göçlerinden bu yana ağlayan Ve durmadan Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler Çalan, çaldıran, yakalatan Adı bende gizli bir kadındı İstanbul... Şehre bir yağmur yağdı Ben ağladım... Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizanstan Yalan dolan yoktu gözlerde, sadece ses Verilen sözler birdi... edilen yeminler sıfır. Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden... Bir aşkın izlerini

böyle zamansız güneşli, umulmadık mavi günlerde bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum.. iliklerimdeki yitik aşkı sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum... sanki şiirini bilmediğim bir fransız akşamında kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin.. içimde ayak izlerin, aylak bir yaz geçiyor avuçlarımdan... ve ben ne zaman, kiminle sevişsem, hâlâ seni aldatıyorum! Yılmaz Erdoğan